Wat Angelina niet wist over kanker

Maar wel had moeten weten

Auteur: Ard Pisa
Uitgeverij: Succesboeken.nl
ISBN: 978 90 798 7264 0
384 pagina’s

Dit boek kan het beste gekarakteriseerd worden als een kaleidoscopisch overzicht van waardevolle niet-reguliererkende inzichten betreffende de oorzaken en vermeende erfelijkheid van kanker en de therapeutische ideeën omtrent deze ziekte.

Voor je als lezer aan deze kaleidoscoop toekomt, kun je eerst 31 bladzijden getuige zijn van de beheerst geformuleerde ingehouden woede van de auteur over de incompetentie van het hedendaagse kankeronderzoek en de belangenverstrengeling van instanties, bestuurders en farmaceuten. De kankerpatiënt lijkt er alleen nog maar te zijn tot meerdere eer en glorie van big pharma en trawanten. Dit alles wordt gelardeerd met ‘cijfers die er niet om liegen’. De  internist Wim Huppes, zowel ervaringsdeskundige als patiënt en als arts, krijgt enkele inleidende pagina’s toebedeeld waarin hij op zeer welsprekende wijze ons zorgstelsel en de bijpassende bestuurdersmentaliteit onderuithaalt. Zijn  woorden zijn mij persoonlijk werkelijk uit het hart gegrepen.

Ik adviseer de lezer direct door te gaan naar de hoofdstukken 3 en vooral 4, waar het werk van Brian Peskin en Otto Warburg aan de orde komt. Dit vormt de rode draad in het boek en de auteur komt telkens weer uit bij de ontdekkingen van deze twee wetenschappers, zoals geformuleerd in Brian Peskins Het verzwegen verhaal over kanker. Tevens wordt hier ingegaan op de weerlegging van de genen-als-oorzaaktheorie, waar het boek zijn titel aan ontleent.

Vanaf hoofdstuk 5 wordt deze rode draad steeds onderbroken met de bespreking van andere inzichten. Het gaat dan voornamelijk over de door Warburg als ‘secundaire oorzaken van kanker’ geclassificeerde invloeden. Hierbij passeert een breed scala van onderwerpen de revue: straling, pesticiden, het belang van water drinken, het gevaar van  mammografieën, een exposé over levensenergie, psychische invloeden als zelfacceptatie en vergeving, vitamine B17, hart- en vaatziekten, de ziekte van Alzheimer, het protocol van Johanna Budwig, Essiac et cetera.

Al spoedig ervaar je deze eclectische aanpak als een uitnodiging om te kijken waar het verderop in het boek over gaat. Dit komt mede door de schrijfstijl, die sterk wisselt van niveau en hier en daar zelfs de indruk maakt van een uitgeschreven ingesproken tekst. De uitnodiging om kriskras te lezen wordt versterkt door kadertjes met citaten en getuigenissen van ervaringsdeskundigen. Voor degenen die zich voor het eerst in deze stof verdiepen, geeft dit boek in eenvoudige taal een breed overzicht van de huidige ontwikkelingen. Moge het een breed publiek aanspreken en wakker schudden. (FD)