Uit de puinhopen

Beschrijving

Voor wie de huidige politiek-maatschappelijke constellatie eens onder de loep wil nemen is dit een boeiend boek. De Engelse schrijver George Monbiot wijt de huidige crisis aan het neoliberalisme omdat hierin concurrentie en individualisme moeten leiden tot materiële groei. Hij zegt dat het ook een samenleving oplevert van winnaars en verliezers, waarin consumentisme de mens vatbaar maakt voor manipulatie en egoïstisch gedrag. Eenzaamheid, wanorde en vervreemding leiden tot onvrede en verlies van vertrouwen in politiek en toekomst. De auteur stelt dat leerlingen in het huidige onderwijs niet meer voelen dat er waarde gehecht wordt aan hun persoonlijkheid, omdat ze slechts worden gezien als toekomstige leveranciers van economische groei.

Monbiot pleit voor een sociaal-democratische politiek op basis van medemenselijkheid, die gericht is op immateriële groei. De basis zou moeten liggen in niet te grote gemeenschappen waar waarden als wijsheid, eerlijkheid, empathie en verbondenheid voorop staan. Als mensen dan weer allerlei dingen samen gaan doen, leidt dat tot een betere samenleving.

De auteur ziet een basisinkomen als mogelijkheid om armoede te bestrijden en stelt dat lucht en grond principieel gemeenschappelijk eigendom zijn voor eenieder, met financiële verplichtingen voor bedrijven en personen die meer grond behoeven. Hij geeft aan hoe wij met onze natuurlijke goedaardigheid een en ander kunnen realiseren, rekening houdend met onze planeet.

Jan Hoes