Traanvocht bestaat uit drie bestanddelen. Direct op de oogbol zit een slijmlaagje dat gemaakt wordt door cellen in de harde oogrok (het oogwit). Daarop verspreidt zich het traanvocht dat gemaakt wordt door de traanklieren. Helemaal bovenop drijft een olielaagje dat voorkomt dat het traanvocht verdampt. Dit wordt gemaakt door kliertjes in de ooglidranden, de kliertjes van Meibom.

Droge ogen ontstaan wanneer er met een van de bestanddelen iets misgaat. Dan ontstaat een branderig, droog, vermoeid gevoel of het gevoel van zand in het oog. Het kan ook zijn dat je slechter gaat zien, want het vochtfilmpje op de oogbol levert een belangrijke bijdrage aan de lichtbreking; je moet dan met je ogen knipperen om weer scherp te zien. De kliertjes in de ooglidranden functioneren minder bij contactlensdragers, zodat die sneller last krijgen van droge ogen. Ook bij het ouder worden functioneren de talgkliertjes minder. Bij vrouwen in de overgang neemt de productie van traanvocht af.

Wanneer de traanklier aangetast wordt door een autoimmuunreactie, zoals de ziekte van Sjögren, neemt het traanvocht sterk af. De behandeling hangt van de oorzaak af. Bij symptomatische behandeling laat men zich leiden door de symptoomkenmerken. Bij droge ogen ’s morgens in bed, met name in de ooghoeken, is Nux vomica het aangewezen middel. In de overgang is Sepia het middel van eerste keuze. Staat het branden op de voorgrond: Causticum. Bij een zandkorrelgevoel: Sulfur.

Bij onvoldoende resultaat van symptomatische behandeling moet ‘breder’ gekeken worden naar eventuele andere klachten en constitutionele gegevens. Een mens bestaat nu eenmaal niet uit losse onderdelen.