‘Homeopathie heeft bij dieren een enorme meerwaarde’

Daphne van Zomeren, 45 jaar, is schaapherder van schaapskudde Elspeter Heide. Ze loopt met een kudde van tweehonderd Veluwse heideschapen in de gemeente Nunspeet. Tijdens een lezing over de natuurlijke behandeling voor dieren met vuurwerkangst, komt ze in contact met homeopaat voor mens en dier Mascha Jansen. Mascha ondersteunt regelmatig met homeopathie tijdens de lammerperiode. Wat de meeste indruk op Daphne maakte was de reactie van ruwharige dwergteckel Dirkje op de homeopathische behandeling voor haar angsten en buikklachten.

Door Manon Bruins-Maathuis, Klassiek Homeopaat en redactielid

Foto: Karin Stroo

Dwergteckeltje met angsten

Daphne vertelt: ‘Dit speelt al een tijdje terug. Dirkje is er niet meer, ze is vorig jaar juni overleden. Veertien jaar is ze geworden. In november 2012 ontmoette ik Mascha, die een lezing gaf. Ik sprak haar na afloop. Ze gaf aan dat ze dacht wel wat voor Dirkje te kunnen betekenen, dus we maakten een afspraak. Mijn teckeltje had last van angsten op allerlei gebied. Bij de gewone dierenarts kwam ik daar niet mee uit de voeten. Dirkje had ook regelmatig last van buikpijn en overgeven. Dagen  achtereen voelde ze zich niet lekker. De dierenarts schreef maagzuurremmers voor. Maar voor mijn gevoel klopte dat eigenlijk niet.

Dirkje was ook heel bang voor vuurwerk. Panisch, rond oudjaarsavond durfde ze niet meer naar buiten. Tijdens het consult bleek dat Dirkjes angst- en pijnklachten een relatie met elkaar hadden. Dirkje vond van alles eng: over een brug lopen was een probleem. Dan moest ik haar optillen. Ze was ook bang voor bepaalde mensen, die konden angst en agressie bij haar oproepen. Dirkje kon ineens op hardlopers afgaan, of op mensen met een rare tas. Dat soort dingen. Een nieuwe ruimte inlopen, ook lastig. Alles was wel heel eng voor haar.’

Geschopt

‘Ik heb haar vanaf pup gehad, dat angstige had ze van begin af aan al. Ik ben er nooit achter gekomen of er iets gespeeld heeft. Toen ze zes maanden oud werd, was ze voor het eerst loops. Toen was er een vreemde man die haar zomaar aaide, dat was voor haar bedreigend. Ze beet die man ineens in zijn kuit. Die man was heel erg boos, wilde haar schoppen. Die situatie heeft niet geholpen om een positieve houding naar mensen op te bouwen. Ook op mij heeft die situatie veel indruk gemaakt. Ik zag niet aankomen dat ze zou bijten, en het is ook erg in haar geheugen vast gaan zitten. Met andere honden was ze meestal wel oké, maar ze heeft ook wel nare ervaringen met grote honden gehad. Dat ontwikkelde zich later. Als klein hondje ben je kwetsbaar. Thuis was ze ontspannen, bij mij voelde ze zich prettig. Ze was erg op mij gericht. Ik heb veel met haar ondernomen. Ik heb jachttraining met haar gedaan, om haar zelfvertrouwen te laten toenemen.’

Zelfverzekerder en relaxt

‘Ik moest voorafgaand aan het consult een flinke lijst invullen over Dirkje. Mascha is van de zorgvuldige voorbereiding en neemt de tijd voor een uitgebreid consult. Toen we begonnen met de middelen, ging het snel beduidend beter met haar. Haar buikklachten werden steeds minder en er zat ook meer tijd tussen. Na zes weken werden de middelen aangepast zodat ze weer een stukje verder verbeterde. Haar gedrag werd ook beter. Haar vuurwerkangst verdween totaal, ze kon er daarna normaal mee omgaan. Dat vond ik opmerkelijk, omdat ze zo bang was geweest. In het algemeen werd ze zelfverzekerder en relaxter. Het is niet dat ze nooit meer uitviel naar mensen, maar ik kon veel zorgelozer met haar wandelen. Ik kreeg helemaal het vertrouwen terug dat ze niets meer zou doen.

Ze is uiteindelijk heel stabiel geworden. Ik vind het bijzonder dat de homeopathie zo’n effect kan hebben. Het heeft echt een enorme meerwaarde om homeopathie bij dieren in te zetten, omdat het zo goed kan helpen. Als iemand nog twijfelt aan de werking van homeopathie; een dier houdt jou niet voor de gek.’

Rashondje

Mascha Jansen is klassiek homeopaat voor mens en dier in Apeldoorn. ‘Na afloop van de lezing nam Daphne de middelen Arnica en Aconitum mee voor Dirkjes vuurwerkangst. Een maand voor oudjaar 2012 begon Daphne de voorgeschreven middelen te geven gedurende de maand december. Hierdoor herstelde Dirkje sneller als ze schrok van een knal. Belangrijk bij vuurwerkangst en meerdere trauma’s bij dieren is om door te behandelen met een passend constitutiemiddel.

Omdat Dirkje ook heel bang was voor bruggen, en regelmatig overgaf ben ik bij Daphne op huisbezoek gegaan om Dirkje te zien. Dat was in april 2013. Dirkje reageerde zoals een hond doet met blaffen. Ze was heel lief, schattig op schoot, overal gezellig bij. Ze zat graag onder een warme deken. Typisch voor het ras Teckel was Dirkje een wolfje in schaapskleren: superlief naar de baas, maar als ze bij wijze van spreken een egeltje te pakken krijgt bijt ze die aan gort. Uit Dirkjes biografie bleek dat ze een paar keer was geschrokken: door een man op straat, die haar wilde schoppen. Ook een Boxer nam haar te grazen, wat later een Rottweiler. Sinds die tijd durfde ze niet meer naar het veldje. Ook was ze geschrokken toen ze bij een auto-ongeluk glas over zich heen kreeg in de bench.’

Last van onbekende mannen

‘Tijdens het consult bleek dat er wel veel gebeurd was in anderhalf jaar tijd. Er was een overlijden in de familie geweest, Daphne was drie weken van huis geweest, er kwam een pup bij, een verhuizing en een nieuwe baan als schaapherder. Dirkje had al lang klachten van overgeven, soms met druppeltjes bloed erbij. Daphne gaf haar al verse vleesvoeding, was veel met haar hond actief. Maar hondjes zijn net als kinderen, ze pakken alles op van hun ouders/baasjes. Alle omstandigheden qua voeding en training voor Dirkje waren optimaal, maar er was wel veel gebeurd. Dirkje had last van haar maag en darmen. Daphne hoorde haar buik borrelen. Dirkje rende door het huis in gebogen houding, piepend. Onverwachte geluiden en vreemde mensen (vooral mannen) vond ze naar. Dirkje was ook gevoelig voor alle veranderingen van de afgelopen jaren. Ze verbetert door rustige aanraking van Daphne, warmte en rust. Ook had ze last van angst voor bruggen en tunnels. Hierbij past het homeopathische middel Pulsatilla. Dit heeft Dirkje een aantal keren gehad.

Dirkje had ook regelmatig last van oogontstekingen met groenig snot. Later heb ik er Silicea naast gegeven. Dat past bij gevoelige en koppige dieren, en bij de ontstoken ogen. Daarna heeft ze van haar ogen geen last meer gehad. Ze werd rustiger, stabieler. Geen last meer van maag en darmen. Het jaar erop waren er geen vuurwerkmiddelen meer nodig. De bruggenangst was helemaal over. Een blij hondje, daar doe ik het voor!’

 

Meer informatie: www.facebook.com/homeopaatvoormensendier