ADHD behandelen met homeopathie

Volgens klassiek homeopaat Richard Kersten uit Hattem is ADHD deels erfelijk, maar wil dat niet zeggen dat het niet te behandelen is: ‘Je moet zoeken naar de rode draad in iemands klachtenpatroon.’ Dat deed hij dan ook met succes bij de negenjarige Jelle.

Tekst: John Reijnders

Op de dag dat ik Richard Kersten spreek, staat een interview over opvoeding met hoogleraar pedagogiek Micha de Winter in de Volkskrant. Hij schat dat slechts tien procent van de kinderen met ADHD een echte stoornis heeft. ‘Daar ben ik het helemaal mee eens’, beaamt de klassiek homeopaat. ‘Ik zeg altijd tegen ouders dat ik met de diagnose ADHD niets doe. Het geeft hoogstens aan hoe diep de problematiek zit. Ik wil het kind leren kennen en proberen te doorgronden. Wanneer is het begonnen, is er een erfelijke aanleg, is het door omstandigheden getriggerd? Je kijkt naar het individu en niet naar de gemeenschappelijke deler die de diagnose ADHD oplevert. Aan de hand daarvan stel ik mijn behandelplan op.’

Het is een jaar geleden dat moeder Sandra en zoon Jelle* – op advies van haar nicht – voor het eerst de praktijk van Kersten bezoeken. Zes consulten verder is Jelle van een terneergeslagen, schuwe jongen, onderhevig aan stemmingswisselingen, veranderd in een vrolijk, optimistisch kind vol zelfvertrouwen.

Diagnose

ADHD betekent Attention Deficit Hyperactivity Disorder, oftewel aandachtstekort- en hyperactiviteitstoornis. Kersten begrijpt dat een officiële diagnose voor ouders prettig kan zijn. Het is een soort erkenning dat er iets is, het krijgt een naam. In het bieden van begeleiding en structuur op school vallen deze kinderen anders vaak buiten de boot. In bovengenoemd interview is Micha de Winter van mening dat veel scholen en ouders slecht kunnen omgaan met drukke kinderen. ‘Dat wordt vertaald in een medisch probleem. Maar dat heeft wel gevolgen. Kinderen worden gelabeld. En ze slikken Ritalin, een amfetamine waarvan weinig bekend is over de werking op de lange termijn’, aldus De Winter in de Volkskrant.

Keerpunt

In 1988 startte Richard Kersten een studie Bestuurskunde aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Drie jaar later – hij is dan 21 jaar – maakte hij de overstap naar de Academie voor Natuurgeneeskunde in Hilversum. Keerpunt was een ontmoeting met mensen die een opleiding in ayurveda, een hindoeïstische gezondheidsleer, in India hadden gevolgd. Toen hij het boek Portraits of Homeopathic Medicines van Catherine Coulter las, besloot hij tijdens het eerste jaar verder te gaan in klassieke homeopathie. Na zijn opleiding had Richard Kersten enkele jaren een praktijk in Huizen. Maar na verloop van tijd vond hij het nodig om zich eerst verder te ontwikkelen en nam hij een pauze. ‘Ik vond me voor sommige problemen waarmee ik geconfronteerd werd te jong’, vertelt Kersten.

Ziekteclassificatie

Voor hij in 2008 een eigen praktijk ging voeren in Hattem, ging hij in 2004 aan de slag in de praktijk van Ewald Stöteler, waar hij zich verdiepte in de ziekteclassificatie van Hahnemann. De ziekteclassificatie is een methode om een overzicht te krijgen van de verschillende factoren die klachten kunnen veroorzaken. Voor Kersten is een uitvoerig consult heel belangrijk. Alle relevante omstandigheden die van invloed kunnen zijn op het ontstaan van de klachten brengt hij aan de hand van de ziekteclassificatie in beeld. Gebeurtenissen uit het verleden, bijvoorbeeld het overlijden van een ouder, hoeven nu niet aan de orde te zijn, maar kunnen op een later tijdstip in de behandeling een rol spelen. Kersten: ‘De rode draad in iemands klachtenpatroon; daar gaat het om en die moet je behandelen.’

De klassiek homeopaat is van mening dat de juiste dosering mogelijk nog belangrijker is dan het vinden van het juiste homeopathische geneesmiddel. Vanuit de ziekteclassificatie is de ruikdosis de meest gebruikte methode om een geneesmiddel in te zetten, voornamelijk in LM -potenties. Het middel wordt opgelost in een flesje met alcohol waar de patiënt aan ruikt. De dosering kan variëren van zesmaal per dag tot eenmaal in de week, ook met het aantal keren schudden kun je de sterkte van het middel beïnvloeden. Kersten: ‘Het homeopathisch geneesmiddel wordt door de alcohol via je reukzenuw opgenomen, gaat naar de hersenen en komt in je zenuwstelsel terecht. Doel is het afweersysteem een prikkel te geven om weer op een hoger niveau te functioneren, waardoor de klachten verbeteren of verdwijnen.’

Jelle

Als Jelle in maart 2010 met zijn moeder bij Richard Kersten op bezoek komt, maakt hij een gesloten indruk. ‘Hij keek duidelijk de kat uit de boom’, vertelt Kersten. Zijn moeder Sandra omschreef hem als hyperactief en agressief: slaan, spullen stukgooien en grof taalgebruik. Opvallend was dat Jelle achteraf altijd spijt had. Het was voor hem ook een worsteling – tot zijn derde jaar was hij een rustig kind. ‘Ik koos al snel voor Tuberculinum en Saccharum: eenmaal daags tweemaal schudden en ruiken’, vertelt Kersten. ‘Tegelijk heb ik alle vaccinaties ontstoord. Dat doe ik meestal bij kinderen met een ontwikkelingsstoornis. Tuberculinum is een middel dat past bij de erfelijke aanleg. Vaak hebben ADHD -kinderen een tuberculinische achtergrond, dat zie je terug in de gevoeligheid op de longen en de luchtwegen. Deze kinderen zijn van nature al druk. Doel is deze erfelijke aanleg latent te houden, zodat een kind wel actief is, maar niet hyperactief.

In de familie van Jelle komen onder andere ADHD, Asperger en astmaklachten voor en Jelle heeft kroepaanvallen kinkhoest ondergaan. Saccharum is volgens arts voor homeopathie Tinus Smits een van de hoofdmiddelen bij ADHD . Het zijn hyperactieve kinderen met veel behoefte aan zoet en die problemen kunnen hebben met de vochthuishouding. Vaak zijn ze heel aanhankelijk. Met Saccharum worden ze rustig.’ Al na een week ging het beter met Jelle. Van de ADHD was het hyperactieve af en hij werd rustiger en beter aanspreekbaar – ook de onderwijzer op school merkte de verandering.
Kersten: ‘Jelle is weer een vrolijk, onbezonnen kind dat kan schaterlachen en die weer vriendjes heeft. Hij is zelfs al twee keer een weekend uit logeren geweest. Gaandeweg kwam Sandra erachter dat ook zij veel ADHD-symptomen had. Dan zie je dat er toch een erfelijke component in zit. Regulier wordt dat ook gezegd: ADHD is erfelijk en er is niets aan te doen. Dat klopt voor een deel, maar wil niet zeggen dat het niet te behandelen is.’

Moeder Sandra: ‘Jelle blaakt weer van zelfvertrouwen’

Sandra en Rob, de ouders van de negenjarige Jelle, zijn enthousiast over de behandeling door klassiek homeopaat Richard Kersten. ‘We hebben echt een heel ander kind gekregen!’ ‘Mocht u ooit de vraag krijgen of homeopathie iets is voor kinderen met ADHD , vertelt u dan maar dat het wonderen doet’, vertelt Sandra. ‘We hebben echt een heel ander kind gekregen!’ In oktober 2009 was er een onhoudbare situatie met zoon Jelle ontstaan. Sandra en Rob besloten hun zoon te laten testen op ADHD bij Pro Juventus, een centrum voor kinderen jeugdpsychiatrie. ‘Jelle was zo ongelukkig op school’, vertelt Sandra. ‘Hij werd erg gepest en kwam op het laatst alleen maar boos en verdrietig thuis. Het kostte ons soms een uur om hem te kalmeren en zijn verhaal eruit te krijgen. Ik zie hem nog met zijn bleke bekkie thuiskomen.’ In Wezep zat het kind in een klas met 26 kinderen en slechts één onderwijzer die hem tweemaal per dag vertelde wat hij weer fout had gedaan. In december 2009 volgde de diagnose ADHD en adviseerde de gezinscoach een andere school te zoeken en eventueel met medicatie te beginnen.

Homeopathie

Een nicht van Sandra, moeder van een zoon met autisme, bracht de optie homeopathie ter sprake. Zij vertelde enthousiast over de behandeling door Richard Kersten. De ouders hadden al wat gegoogeld op internet, maar zij schrokken van wat zij lazen over de mogelijke bijwerkingen van Ritalin of Concerta. ‘Wij besloten met medicijnen te wachten en eerst verder te zoeken’, vertelt Sandra. ‘Ik heb toen meteen een afspraak bij Richard gemaakt.’ Ruim anderhalf uur duurde het eerste consult in maart 2010. De homeopaat stelde de meest uiteenlopende vragen over familieomstandigheden, verloop van de zwangerschap, de situatie op school en de ontwikkeling van Jelles gedrag. ‘Ik vond het wel prettig om mijn verhaal eens kwijt te kunnen’, aldus Sandra. ‘Voor Jelle was het minder leuk, want ik moest natuurlijk ook vertellen over het schelden, slaan en stukgooien van spullen.’

Gedragsverandering

Jelle kreeg het voorgeschreven homeopathische geneesmiddel in ruikdoses meteen mee. Al na een week nam zijn omgeving een gedragsverandering waar. Sandra: ‘Het waren kleine stappen, maar hij werd minder snel agressief en wij konden beter tot hem doordringen. Hij werd flexibeler. Wij merken wel dat naarmate het weer tijd is voor een afspraak bij Richard, Jelle steeds baldadiger en onrustiger wordt. Dan lijkt het alsof de middelen minder werken.’

Inmiddels zit Jelle sinds september 2010 op een andere school, waar hij het enorm naar zijn zin heeft. Hij zit in een klas met vijftien kinderen en twee leerkrachten. Hij speelt korfbal, judo en gaat met plezier elke maand op logeerweekend. ‘Er is goed mee te leven’, valt vader Rob in. ‘Het is beter om aan een flesje te ruiken dan om levenslang pillen te slikken. Maar ik kan me voorstellen dat er ouders zijn die Ritalin als de oplossing zien; ADHD legt een enorme druk op een gezin. Het is symptoombestrijding, maar het geeft wel rust.’ ‘Je moet het maar net weten van homeopathie’, besluit Sandra. ‘Ik ben heel enthousiast, Jelle blaakt weer van zelfvertrouwen.’

 

* Om privacyredenen zijn de namen in dit artikel veranderd.

Uit: Homeopathie Magazine juni 2011