Casus: een puber met het prikkelbaredarmsyndroom (PDS)
Casus: een puber met het prikkelbaredarmsyndroom (PDS)
Soms raadplegen mensen pas een homeopaat als het hele reguliere circuit zonder adequaat resultaat is doorlopen. ‘Waarom nu pas?’ denk ik wel eens als iemand op consult komt waarmee het écht niet goed gaat. Lees hier het verhaal van een zestienjarige jongen met het prikkelbaredarmsyndroom (PDS).
Tekst: Vincent Engel
Te veel prikkels
Kinderen groeien tegenwoordig op in een tijd vol met prikkels van buitenaf. Laatst vertelde een jongen van dertien mij dat hij wel eens tweeduizend WhatsApp-berichten had gekregen op één dag. De zestienjarige jongen waar dit artikel over gaat, en die naar mij werd doorverwezen door een collega-osteopaat, is zó gevoelig voor prikkels dat als iemand iets tegen hem zegt, hij het gezegde twee minuten later alweer vergeten is. Zijn lichaam is volledig de weg kwijt. Al vrijwel zijn gehele leven is hij ziek, wat op dit moment zijn lichamelijke groei tegenwerkt.
Geen honger
De rode lijn bestaat uit klachten die veelal ‘plots’ ontstaan zijn en alleen maar erger worden of juist verdwijnen en plaatsmaken voor ‘dieper liggende’ klachten. In de homeopathie noemen we dat convalescence; het ‘nooit meer de oude zijn sinds…’. Oudere mensen ervaren dat soms na een griep, ze blijven dan kwakkelen. Vanaf zijn vierde jaar eet de jongen weinig en ook nu zegt hij tegen mij: ‘Ik weet niet wat honger is.’
Streng dieet
Vorig jaar werd hij gescout door een professionele voetbalclub, maar moest de handdoek in de ring gooien omdat het niet meer ging. Als een puber 1,75 meter lang is en 46 kilo weegt, dan gaat het niet goed. Geen kinderarts heeft hem kunnen helpen en momenteel staat hij op het punt om te beginnen met het FODMAP-dieet. Zo’n jong iemand opzadelen met een streng dieet terwijl zijn hele leven al draait om aanpassen, inleveren en pijn lijden; is dat geneeskunde?
Immuunsysteem
Tijdens het consult merk ik steeds meer klachten op die gekoppeld zijn aan een immuunsysteem dat niet krachtig genoeg functioneert. Ik begin met het ontstoren van reguliere medicatie vanwege de chemische stoffen erin, en geef de jongen een passend homeopathisch middel. Ik hoop dat zijn immuunsysteem zich gaat herstellen, zodat voeding geen ‘pijnlijke darm’ meer veroorzaakt.
Weer eten
In het vervolgconsult wil ik in eerste instantie horen dat de jongen weer een hongergevoel heeft, en dat hij meer is gaan eten. Als zijn maag-darmstelsel weer harmonisch functioneert, dan volgt de rest van zijn lichamelijke herstel vanzelf. Als de jongen terugkomt in de praktijk, dan blijkt dit het geval te zijn. Hij zegt: ‘Ik heb meer energie, het eten gaat beter en ik heb geen diarree meer.’ Gelukkig, we zitten op de goede weg.