Blogs van Jan Hoes
Blog van Jan Hoes

De wachtkamer
Mijn vroegere praktijkruimte bevond zich op de eerste verdieping van een gezondheidscentrum, gelegen aan een klein plantsoentje. Vanuit mijn bureaustoel had ik een prachtig uitzicht en kon ik menigeen al van enige afstand aan zien komen lopen

Voormalig homeopathisch ziekenhuis
Mijn vrouw en ik logeren graag in het prachtig, rustig en in het groen gelegen hotel op landgoed Ehzerwold in Almen, een klein dorpje nabij Hanzestad Zutphen. Intuïtief had ik me tot deze plek aangetrokken gevoeld.

Frida Kahlo en Cactus
Onlangs zag ik een prachtige TV-serie van Jeroen Krabbé over Frida Kahlo, een excentrieke vrijgevochten schilderes uit Mexico, land ook van de cactussen.

Als het maar werkt
Pasgeleden nog ontmoette ik een huisarts die me sceptisch vroeg hoe ik erbij was gekomen om homeopathie te gaan doen en geen ‘gewone geneeskunde’. ‘En’, voegde hij eraan toe: ‘Er is toch nog niet bewezen dat homeopathie werkt?’

De paardenbloem
Onlangs las ik in het Brabants Dagblad over 24 april als ‘Dag van de paardenbloem’. In het voorjaar levert deze bloem al nectar in de wei aan insecten. Als kind plukte ik de uitgebloeide paardenbloemen en blies met volle kracht de pluisjes weg.

Precies 300 jaar geleden
Op 3-1-1822 stuurde Hahnemann, grondlegger van de homeopathie, vanuit het Saksische Köthen een brief naar een collega en oud-student van hem, Dr. Wislicenus in Berlijn.

Verwondering
Toen ik me onlangs over het wiegje van mijn net vijf weken oude eerste kleindochter boog, meende ik in haar prille maar heldere oogjes verwondering te zien: ‘Wie of wat zie ik nu voor het eerst’.

Dichter bij homeopathie
Een homeopathisch geneesmiddelenbeeld is meestal een wat dorre optelsom van mentale en fysieke symptomen. Tijdens mijn studie homeopathie maakte ik daar zelf gedichtjes rondom heen, waardoor ik ze beter kon inprenten.

Berkensap
Toen we in 1980 ons huis in Oss kochten, heb ik achter in de tuin een jong berkenboompje geplant dat ik uit de bossen had gehaald, dichtbij mijn geboorteplaats Asten. Dat deed ik uit een gevoel van jeugdsentiment.

Hoezo Ginkgo?
Iedere herfst geniet ik van de prachtig gele bladeren van het langzaam groeiende ginkgo-boompje in mijn tuin. Terwijl deze toch 20 tot 25 meter hoog kan worden en wel 2000 jaar oud. Op een van mijn Hahnemann-reizen was ik in Weimar,
- 1
- 2
- 3
- Volgende »