Waterwratjes

Waterwratjes worden ook wel bolhoedwratjes genoemd. Het zijn kleine bultjes op de huid die een parelmoerachtige glans en een kuiltje in het midden hebben. Ze zitten meestal in groepjes en komen vooral voor bij jongere kinderen. De plaatsen waar ze het meeste voorkomen zijn de romp, onder de oksel, aan de binnenkant van de elleboog, in de knieholte, in het gezicht, in de nekplooien, op de billen en soms rond de anus. In het algemeen gaan ze vanzelf weer weg, maar dat kan soms wel twee jaar duren.

Waterwratjes worden veroorzaakt door een virus uit de pokkenfamilie en zijn heel besmettelijk via het vocht in de bultjes. Het afweersysteem ontwikkelt zelf weerstand tegen het virus. Zodra deze weerstand voldoende is, zullen de waterwratjes vanzelf verdwijnen. Dit kan van een paar maanden tot wel twee jaar duren. Nadat de waterwratjes verdwenen zijn, heeft het kind antistoffen tegen het virus aangemaakt. De kans dat het kind opnieuw waterwratjes krijgt, is dan ook minimaal.

In de periode dat een kind waterwratjes heeft, kan geprobeerd worden om verdere besmetting te voorkomen. Als een waterwratje stuk gaat, kan het virus zich verspreiden door het vocht dat vrijkomt. Dit kan meer waterwratjes bij het kind zelf veroorzaken, maar ook andere kinderen kunnen besmet raken via direct contact of via allerhande voorwerpen. Vooral bij kinderen met een kwetsbare huid, bijvoorbeeld door eczeem, kunnen waterwratjes zich gemakkelijk vermeerderen.

Tips

Waterwratjes verwijderen
Omdat waterwratjes na verloop van tijd vanzelf weer weggaan, zal de huis- of huidarts er liever niets aan doen. Meestal blijven er geen littekens achter nadat de waterwratjes verdwenen zijn. Ze kunnen wel weggehaald worden, bijvoorbeeld door ze te bevriezen of uit te drukken, maar de kans op littekens is dan veel groter. Bovendien kunnen ze dan weer terugkomen, omdat het afweersysteem nog niet zover is dat het het virus weg kan houden.

Verspreiding voorkomen
De eerste voorzorgsmaatregelen om de verspreiding van waterwratjes tegen te gaan, zijn goed handen wassen en niet krabben. Als de bultjes jeuken, kan er mentholpoeder op gestrooid worden. Dit zal de jeuk wat verlichten. Mentholpoeder mag echter niet gebruikt worden als de bultjes open zijn.

Als een kind waterwratjes heeft, is het meestal moeilijk om te voorkomen dat andere kinderen en/of de ouders binnen het gezin ook besmet worden met het virus. Door bijvoorbeeld aparte handdoeken te gebruiken, kan geprobeerd worden het besmettingsgevaar wat te verkleinen, maar de kans op succes is helaas niet groot. Aangeraden wordt om opengekrabde bultjes dan ook te behandelen met jodium. Door het openkrabben van de bultjes komt het vocht vrij en kan het virus gemakkelijk naar andere plekken op het lichaam worden overgebracht. Jodium helpt verdere verspreiding te voorkomen door het vrijgekomen virus te doden.

Open waterwratjes
Opengekrabde waterwratjes kunnen het beste ontsmet worden met jodium en daarna afgedekt worden met een pleister. Hierdoor wordt voorkomen dat er bacteriën in de bultjes komen waardoor ze gaan ontsteken. Ontstoken waterwratjes worden dik en rood, kunnen pijnlijk zijn en er kunnen korsten op komen. Door jodium op de wratjes aan te brengen, worden bacteriën en virussen gedood. De pleister zorgt ervoor dat er geen nieuwe bacteriën in de wratjes komen en gaat verdere verspreiding tegen. De ontstoken waterwratjes zullen hierdoor sneller en mooier genezen.

Dit is geen zelfzorgindicatie. Raadpleeg bij twijfel altijd een medisch deskundige.