Blog

Snotneusjes in de klas

Na een periode van alleen videoconsulten voeren komen patiënten nu gelukkig weer in de praktijk. Het is even wennen: stoelen een eind naar achteren geschoven en geen handen geven. Aan de andere richtlijnen rondom hygiëne is wel te wennen, maar het gebrek aan wat meer nabij contact is soms moeilijk vol te houden. Patiënten die overlopen van emotie schuiven, geheel onbewust, hun stoel steeds meer naar voren. Om zich beter gezien en gehoord te voelen.

De urgentie in de reden van komst is ook toegenomen. Mensen die op hun tenen lopen, angstig zijn, of juist heel verontwaardigd. Mensen met een zwakke gezondheid. Een nieuwe groep urgente patiënten zijn de redelijk gezonde kinderen. Kinderen die eigenlijk geen klachten hebben behalve een chronische loopneus, of milde hooikoortsklachten zoals af en toe niezen en wat snot. Deze groep kwam eigenlijk niet in de praktijk. Gewoon niet erg genoeg. Maar waar deze ouders eerder hun schouders ophaalden over een beetje verkoudheid, mogen hun kinderen nu niet meer naar school. De ene juf is daar meer ontspannen in dan de andere, maar van snotterende kinderen in de klas worden we tegenwoordig toch wat zenuwachtig. De ouders zijn druk met hun werk en kunnen niet steeds vrije dagen opnemen. Dus bellen ze: ‘kunt u met homeopathie mijn kind helpen om binnen een paar dagen van deze verkoudheid of hooikoorts af te komen? Dan kan hij maandag weer naar school.’

Ik houd wel van een uitdaging, maar het blijft maatwerk en een hele toer om met weinig symptomen passende homeopathische middelen te vinden. Gelukkig laten de homeopathie en de veerkracht van het immuunsysteem van de kinderen mij niet vaak in de steek. En hebben de juf en meester op maandag de klas weer vol.

Manon Bruins is redacteur van HM en klassiek homeopaat. Ze is getrouwd en moeder van vier kinderen. In deze column schrijft ze over haar gezin en haar vak.

www.homeopathiepraktijk.net