Blog

No show

Ik zit achter de tafel in de spreekkamer van mijn praktijk en kijk naar de lege stoel tegenover me. Om elf uur had iemand een afspraak staan, het is inmiddels bijna tien over elf en ik besluit de cliënt in kwestie maar eens te bellen. De telefoon wordt niet opgenomen en ik vraag via de voicemail of ze me vandaag terug wil bellen. Uit ervaring weet ik dat de kans dat dit gaat gebeuren niet heel groot is. Ook het mailtje dat ik vervolgens stuur zou best nog wel eens onbeantwoord kunnen blijven…

Onwillekeurig dwalen mijn gedachten af naar de mogelijke reden van absentie. Zou de cliënt een Gelsemium zijn, zwak en apathisch thuis gebleven, overmand door de klachten? Een Arsenicum lijkt me niet waarschijnlijk. Die is veel te nauwgezet om zomaar afspraken te missen. Bovendien zou een Arsenicum dringend behoefte hebben aan de steun die ik als hulpverlener kan bieden.

Cocculus indicus misschien? Volledig uitgeput door het verzorgen van een ziek familielid en daardoor het consult helemaal vergeten? Of een Kalium carbonicum dan, met zijn rationele insteek allergisch voor vragen over zijn gevoelsleven waar homeopaten zo verzot op lijken te zijn?

Een Arnica zou thuisgebleven kunnen zijn vanuit de overtuiging het zelf wel te redden met de klachten, en bij nader inzien was er toch al niet zoveel aan de hand. Bryonia zou graag alleen gelaten willen worden en blijft sowieso liever zitten waar hij zit, al was het maar omdat de geringste beweging de klachten zou verergeren.

En zo kun je nog wel even doorgaan…

Het leidt de aandacht even af van het plotseling ontstane gat in mijn agenda. Vanuit de evolutie is bekend dat overlevers degenen zijn die het beste in staat zijn zich aan te passen aan veranderende omstandigheden. Het mag duidelijk zijn dat dit ook geldt voor de kleine, alledaagse situaties zoals hierboven beschreven.

Peter Goosensen is klassiek homeopaat in Alkmaar en redacteur van HM.

www.homeopaatalkmaar.com