Nieuwjaarswensen
Blog

Nieuwjaarswensen
Wat ik te wensen heb voor het komende jaar?
2018 is voor mij een belangrijk jaar. Ik ben de zoveelste babyboomer die 70 wordt. Daar merk ik niet zo veel van, ben goed ter been, vind met veel voldoening middelen voor de mensen die mijn praktijk weten te vinden, geef her en der les en schrijf stukjes voor HM. Verder hou ik me bezig met echtgenote, kinderen en kleinkinderen, bezoek de kunstacademie (beeldhouwen) of werk aan een schilderij. Soms zeggen mensen: ‘Jij hebt het nog wel druk zo na je pensioen’. Ik noem dat anders: Ik heb een rijk gevuld leven. Het deert me niet om 70 te zijn.
Wat mij deert is een heel andere kwestie. Ik heb besloten me niet in het BIG-register te laten her-registreren. Dat betekent dat ik mezelf vanaf 1 januari weliswaar nog arts mag noemen, maar ik moet dan achter deze titel vermelden ‘(niet praktiserend)’. Betekent dat nu dat ik niet meer kan praktiseren? Nee, ik mag geen ‘echte’ doktersdingen meer doen; op de details zal ik hier niet ingaan.
Waar het werkelijk om gaat is dat ik mij alleen kan herregistreren als ik kan aantonen dat ik in de laatste 5 jaar 2080 uren regulier medisch werk heb gedaan. Of ik voor mijn herregistratie even wilde turven welk gedeelte van mijn werk dan wel het etiket ‘regulier’ verdient en welk gedeelte niet. Laat dit even tot u doordringen. Het betekent dat alles wat ik doe om mijn patiënten te genezen met de homeopathische methode niet erkend is als medisch handelen. De rechter heeft beslist dat er wettelijk geen onderscheid gemaakt mag worden tussen artsen die ‘regulier’ werken, zoals dat dan heet en CAM artsen, die ‘complementair en additief’ werken. Hoe moet ik dat onderscheid maken als zelfs een rechtbank dat niet kan?
Wat betekent in vredesnaam ‘complementair en additief’? Niets dus. Geen allopathie, geen BIG!
De verenigde homeopathische artsen in Nederland proberen al decennialang de homeopathie binnen de beroepsgroep van artsen erkend te krijgen als volwaardig medisch handelen. En wat gebeurt er nu? Als je maar genoeg allopathie doet, mag je ook nog placebo’s (die wij potenties noemen) voorschrijven op indicatie. Zoiets heet in de krijgskunde: terrein verliezen.
Dat deert me wel degelijk.
Ach, en eigenlijk deert het me ook niet. Ik blijf vanaf 1 januari als lid van de NVKH (Nederlandse Vereniging van Klassiek Homeopaten) gewoon doen wat ik al bijna veertig jaar doe.
Voor mij is het belangrijker dat de homeopathie voor patiënten beschikbaar blijft, enerzijds, en anderzijds dat we de methode kunnen overbruggen naar een van de nu opgroeiende generaties therapeuten, arts of geen arts, en dat we voorkómen dat we ‘ondergronds’ moeten.
Bovendien vind ik het niet erg om mezelf geen arts meer te mogen noemen; ik identificeer me al lang niet meer met die beroepsgroep en soms geneer ik me dat ik deel uitmaak van een club die zich zo prostitueert aan de farmaindustrie. Ik werk vrolijk door omdat ik dit werk als verrijkend ervaar voor mezelf en nuttig voor mijn patiënten.
Of ik nog wensen heb?
Homeopathie is wereldwijd de tweede geneesmethode gebleken. Wens: Dat het de eerste wordt.
Nog meer? Ja! Dat alle Menschen nu eindelijk eens Brüder mogen worden.
Mogen al uw wensen dit jaar uitkomen! Op uw gezondheid!
Fernand Debats is arts voor homeopathie en houdt praktijk in Eindhoven en Middelburg volgens de klassieke homeopathie.