Pup-geluk
Blog

Pup-geluk
Medio december kregen we onze langverwachte pup. De week ervoor was ik in een winkel toen een verkoopster tijdens het inpakken van een kadootje aan het verzuchten was hoe zwaar haar leven was met pup. Toen ik vertelde dat we onze pup volgende week gingen halen, schoot ze hartelijk in de lach en zei: ‘ik heb niets gezegd, geniet ervan!’. Ze lachte nog onbedaarlijk toen we buiten waren…
Inmiddels kan ik dat lachen wel plaatsen. Een pup in huis nemen is een van de leukste, meest ontregelende dingen die je kunt doen. Onze Teun is een knapperd en doet het goed, maar hij biedt ons weer veel momenten van inzicht.
Niet slapen
De eerste nachten ben ik naast de bench gaan slapen. Dat was in ieder geval het plan. Teun sliep als een roos en hoefde er maar één of twee keer per nacht eruit voor een plas. Ik sliep niet. Ik ging liggen waken en piekeren. Beide zinloos en na drie nachten was ik gevloerd. Ineens herinnerde ik me weer wanneer ik dat gevoel voor het laatst had gehad: na de bevalling van ons eerste kindje. Zo’n kwetsbaar lijfje dat ons was toevertrouwd en waar ik heel goed voor wilde zorgen. Ook toen kon ik een week lang ’s nachts niet slapen zodat ik naast mezelf liep van vermoeidheid.
Cocculus
Inmiddels weet ik gelukkig wat ik toen niet wist, dat het homeopathische middel Cocculus past bij het beeld van nachtwaken, en zorgen maken om een geliefde. Het verlies van slaap maakt dat je misselijk en draaierig kunnen worden, een gevoel van ‘naast jezelf staan’, niet meer goed in je eigen lichaam zitten. Het middel zat vers in mijn geheugen omdat begin december twee patiënten in de praktijk goed geholpen waren met dit middelen vanwege zorgen over hun zieke partners. Inmiddels slaap ik weer, tot grote opluchting van Teun en de rest van het gezin.
Manon is redacteur van HM en klassiek homeopaat. Ze is getrouwd en moeder van vier kinderen. In deze blog schrijft ze over haar gezin en haar vak.