Blog

Eerst zien…

Ik word gebeld door een mevrouw. Ze vertelt: ‘Ik heb uw telefoonnummer van een collega op mijn werk. Ten eerste, ik heb niets met homeopathie. Maar goed, ik zit met de handen in het haar. Een paar maanden geleden werd in mijn rechterborst kanker geconstateerd. De behandeling bestaat uit het uitsnijden van de tumor en daarna bestralingen. Nu is ruim drie weken geleden de tumor er uitgehaald, maar ik zit met een grote wond die niet wil sluiten. In het ziekenhuis hebben ze wel het een en ander geprobeerd, maar de huid wil niet genezen. Dat betekent dat er nog niet bestraald kan worden, daarvoor moet de huid eerst genezen zijn. Dat vind ik vooral heel vervelend omdat ik zo snel mogelijk met de bestraling wil starten. Ik wil dit achter de rug hebben, en ik wil geen kankercel de kans geven om een doorstart te maken omdat de genezing van de wond zo lang duurt. Nou ja, kort en goed, kunt u hier wat mee?’

Natuurlijk kan de homeopathie hier wat mee. Als er iets is dat de homeopathie goed kan is dat een lichaam weer aanzetten tot zelfherstel. De mevrouw komt op consult zodat ik de wond goed kan bekijken en haar ziektebiografie kan uitvragen. Ze heeft geen geschiedenis van slecht helende wonden en lijkt verder vrij energiek en fit. Ik schrijf een drietal homeopathische middelen voor die gericht zijn op wondgenezing, stimulering van de huid en verminderen van littekenweefsel. ‘En dit moet het dan gaan doen?’, vraagt de patiënte. ‘Wanneer moet ik wat merken?’. ‘Belt u mij over een week weer’, zeg ik.

Ze belt na een week. ‘Ik weet niet hoe het kan, misschien was de huid anders ook wel in actie gekomen, maar er gebeurt van alles. De wond is aan het dichtgroeien, de huid voelt soepeler. Ik ga nog wel even door met die middelen.’ De wondgenezing verloopt vlotjes en de bestralingen kunnen worden ingepland. Ik schrijf nog middelen voor die de kans op verbranding van de huid tijdens de bestraling verminderen. Mevrouw komt goed door de bestralingen heen, geen verbranding, geen littekenweefsel.