Blog

Een moeilijk woord

In de Nederlandse taal bestaan blijkbaar een aantal moeilijk uitspreekbare woorden. In de top 10 daarvan staat op 1: ‘metereologisch’ en bijvoorbeeld op 3: ‘bavarois’. Maar in mijn jarenlange praktijk struikelden ook nog al eens wat mensen over het woord ‘homeopathisch’ of ‘homeopaat’. De ‘e’ werd menigmaal weggelaten. Zo hoorde ik dan door de telefoon als iemand een afspraak wilde maken: ‘U doe toch aan homopathie’ of ‘U bent toch homopaat?’.

In die situatie, waarbij ik de ander niet kon zien, zei ik dan: ‘Dat klopt, ik ben een homeopathisch arts’. Als ik echter die vraag in de spreekkamer hoorde van een net binnen gekomen patiënt, kon ik ook wel eens glimlachend met een kwinkslag antwoorden: ‘Nou ik ben nòch een homopaat, nòch een heteropaat, maar een homéopaat’. Grapjes maken en spelen met woorden is mij niet vreemd. Problemen heb ik er nooit mee gehad in de praktijk. Meestal werd een consult er alleen maar meer ontspannen door.

Een andere variant leverde mijn oudste zoon Bart op 6-jarige leeftijd. Op de vraag van zijn leerkracht wat zijn vader voor beroep had, antwoordde hij: ‘Die is homeopapa’. Het feit dat hij wél een ‘e’ in het woord plaatste voorkwam – bij wijze van spreken – dat er tijdens een oudergesprek door diezelfde leerkracht met verwonderde blik naar mij en mijn vrouw werd gekeken.

Ik veronderstel trouwens dat de meeste mensen, hopelijk ook na lezing van menige editie van HM, het kwartaaltijdschrift van de Vereniging Homeopathie, weten dat ‘homeopathie’ afgeleid is van twee Griekse woorden: ‘homoios’, wat ‘gelijk’ betekent en ‘pathos’ wat staat voor ‘lijden’. En dat het woord ‘homeopathie’ dus letterlijk verwijst naar één van de grondprincipes van deze energetische geneeswijze: het similia- of gelijksoortigheidsprincipe:  ‘Lijden is te genezen met gelijksoortig lijden’. Oftewel anders geformuleerd: wat een geneesmiddel aan klachten kan veroorzaken kan het die ook genezen.

Jan Hoes is arts voor homeopathie (niet praktiserend) en redacteur voor HM

www.janhoes.nl