Blog

De Organon

Na mijn afstuderen in Nijmegen verhuisden mijn vrouw en ik in 1980 naar Oss, omdat ik daar een baan kreeg als schoolarts bij de toenmalige GGD. We kwamen te wonen in een voor ons karakteristiek dertiger-jaren huis in een met bomen belommerde straat en naar het bleek op een steenworp afstand van de ook ver buiten Oss bekende Organon-fabriek. Deze was opgericht als dochter-onderneming van de slagerijfabriek van Zwanenberg met als doel op wetenschappelijke manier van dierlijke organen medicijnen te maken. Zo werd daar het voor patiënten met suikerziekte belangrijke insuline gefabriceerd uit de alvleesklier van varkens. Later werd Organon nog bekender toen het anticonceptiepillen ging maken.

Nou kende ik het woord Organon in de betekenis van werktuig of instrument al vanuit lessen Grieks op de middelbare school, waar verteld werd over de filosoof Aristoteles, die voor zijn wijsgerig logisch denkwerk een instrument ontwikkelde, de Organon.

Zou het voor mij bij deze twee confrontaties met een Organon blijven? Nee, want toen ik besloot om in 1980 homeopathie te gaan studeren in Hilversum, kreeg ik te maken met een derde Organon. Het was hét instrument voor de homeopathie, het boek ‘de Organon der geneeskunst’, geschreven door de ontdekker van deze geneeswijze, Samuel Hahnemann (1755-1853).

Wij moesten als studenten dit boekwerk in een vertaalde versie van de 6^e druk van A tot Z kennen, omdat alle uitgangspunten van de homeopathie erin staan beschreven. Toen Hahnemann in 1796 zijn gelijksoortigheidsprincipe had ontdekt nadat hij zelf kinabast had ingenomen, ging hij zich wijden aan de voorbereidingen van zíjn Organon, waarvan in 1810 de 1^e editie verscheen in het Saksische Torgau, zijn toenmalige woon- en werkplaats.

Zo heeft vanaf mijn puberteit mijn leven voortdurend in het teken van `n Organon gestaan.

Jan Hoes is arts voor homeopathie (niet praktizerend) en redacteur voor HM

www.janhoes.nl